مجموعه نکات و توصیه‌های خرید قطعات دست دوم بر پایه سوکت Socket 775 اینتل

مقدمه

شرایط فعلی که در آن قرار داریم باعث شده که بسیاری از سخت افزارهای قدیمی بخاطر دورکاری، نیاز خانواده‌ها به سیستم برای کارهای آموزشی، گذران وقت و …. مجدد مورد توجه قرار بگیرد. این موضوع در بعد تجاری هم نظرها را جلب کرده و البته، باعث دردسر ها و مسائل خودش می‌شود که مقاله و حوصله جدا طلب می کند.

در این مطلب من به طور خلاصه و چکیده، مواردی که در رابطه با پلتفرم intel بر اساس سوکت LGA 775 می‌تواند مفید باشد را جمع‌آوری و قرار می‌دهم که در آینده اگر کسی نقطه استارتی برای شروع و بررسی خواست بتواند استفاده کند.

 

 

پردازنده های مورد پشتیبانی سوکت LGA 775

بر روی سوکت LGA 775 چندین سری CPU مختلف از سال 2006 تا 2012 تولید شده‌اند که از لحاظ قابلیت، بازدهی، تکنولوژی ها و دستور العمل های مورد پشتیبانی که نرم‌افزارها نیاز دارند، مصرف برق و … به دسته بندی های مختلفی تقسیم شده اند. توجه کنید که این نام گذاری ها در پلتفرم های قدیمی تر اینتل هم بوده و همچنان ادامه دارد ولی از لحاظ وزن و معنا بین نسل ها و سوکت های مختلف، معنای متفاوتی خواهد داشت و نباید با هم یکسان دانست. من در اینجا برای socket 775 به ترتیب آن‌ها را اشاره می‌کنم

Intel Celeron D:

ضعیف ترین پردازنده های این پلتفرم که بهتر است فقط برای تست مادربرد استفاده شود.

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Intel_Celeron_microprocessors#Celeron_D_(single_core)

Intel Pentium 4: انتخابی که جز یادآوری خاطرات دوران قدیم هیچ سودی در حال حاضر برای استفاده ندارد و شامل تمام زیر مجموعه هاش از جمله سری Intel Pentium 4 HT هم می‌شود.

 

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Intel_Pentium_4_microprocessors#Prescott_(90_nm)_2

 

 

Intel Pentium D:

اولین پردازنده دو هسته ای از Intel که برای رقابت با AMD عرضه کرد که بخاطر معماری اش – کنار هم قرار دادن دو چیپ Pentium 4 در یک پکیج – عرضه شد. سازگاری اش بابعضی مادربرد ها و چیپ ها در بعضی مواقع جالب نیست، مصرف برق بالایی دارد در حالی که توانش بسیار کمتر از سری core 2 due است.

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Intel_Pentium_D_microprocessors

Pentium Dual-Core:

نمونه ای از پردازنده های pentium dual core
تصویر از سایت ایسام

 

مجموعه‌ای از پردازنده ها با معماری core 2 due ولی با محدودیت‌هایی در میزان کش، فرکانس و پهنای باند پل شمالی هستند. قوی‌تر از موارد قبلی ولی ضعیف‌تر از core 2 due ها هستند. مصرف برق این سری معمولاً با TDP در محدوده 65 وات هست. در زمینه شناسایی CPU های این گروه بخاطر استفاده از نام های مختلف بر روی پردازنده، باید سابقه قبلی‌اش را از اینترنت در بیارید

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Intel_Pentium_microprocessors#Core_based_Pentiums

 

Intel Core 2 Duo :

مهمترین پردازنده های این سری که همگی دو هسته ای و 2 thread هستند و معمولاً TDP انها 65 وات است و در مدلهای خیلی قوی تا 100 وات هم برق مصرف می کنند. عموما مدل های کم مصرف را برای صرفه جویی در هزینه و استفاده از پاور ارزان‌قیمت، استفاده می شود و بهتر است ( توجه: با کارت گرافیکی با توان مصرفی زیر 50 وات). اکثراً برای یک سیستم ساده که یک نرم‌افزار سبک را اجرا کنند یا به HTPC برای پخش 1080p به کمک decode کارت گرافیک و به همراه نصب نرم‌افزار فرار به برلین! برای دسترسی به سرویس های خارجی بدون محدودیت تبدیل کنند، در بعد سرگرمی به سراغ emulator بروند، برای سیستم بکاپ خانگی یا با تبدیل به روتر در صورتی که قیمت های روتر های اصلی بسیار غیر منطقی و مودم های DSL تولید داخل  غیر قابل اطمینان شود و/یا کاری هایی که توان زیاد نمی خواهد بدرد می خورد. برای استفاده روزانه بخاطر کم بودن قدرتش با داشتن انتی ویروس و فایروال و اجرا کردن چند تب در مرورگر، می‌تواند راحت به 100 برسد و البته، اگر بخشی از اسکریپ در ایران بلوک شده باشد ( که کم نیست این موارد)، حتی اگر یک تب باز باشد درگیر بودن CPU زیاد است.

تنها مدل های 45nm از SSE 4.1 پشتیبانی می کنند.

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Intel_Core_2_microprocessors#Dual-Core_Desktop_processors

Core 2 Quad:

مدل های 4 هسته ای این نسل که با کنار هم قرار دادن 2 چیپ Core 2 Due در کنار هم ساخته شده اند. میزان TDP این مدل ها معمولاً 95 یا 105 وات و در موارد محدود 65 وات است ولی مصرف برق آن‌ها معمولاً بالای 100 وات می‌رود , و اکثر افراد احتمالاً یک کارت گرافیک دست دوم قدیمی با توان مصرفی بالای 75 وات ادغام می کنند که  خطر سوختن قطعات در صورت استفاده از پاورهای ارزان قیمت، قدیمی و/یا ناشناخته در این سیستم‌ها افزوده می شود باید پاور های استاندارد و مطمئن برای آن‌ها استفاده کرد. مثل Core 2 Due در مدل های 45nm پشتیبانی از SSE4.1 اضافه شده.

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Intel_Core_2_microprocessors#Quad-Core_Desktop_processors

Intel Xeon:

 

این سری از پردازنده های اینتل به صورت غیر رسمی و mod شده در مادربرد های دارای سوکت LGA 775 استفاده می‌شوند – البته مدل های سوکت 775 هم عرضه شده ولی من در بازار هنوز ندیدم. بخاطر فراوانی و خارج از رده شدن مادربرد های سرور، ارزان هستند ولی نیاز به مد کاور پین و همچین اپدیت بایوس و در مواردی، دستکاری و اضافه کردن microcode در داخل بایوس جهت درست کار کردن سیستم می باشد. برای کارهای تجاری و همچنین حساس که نیازمند مطمئن بودن جواب می‌باشد مانند حسابداری، محاسبات صنعتی و … و/یا کارهایی که موارد ناشناخته سیستمی نباید رخ بدهد، به هیچ وجه نباید استفاده شود و حتماً از پردازنده های رسمی مورد ساپورت مادربرد استفاده کنید.

تنها برای علاقمندان به این مباحث و یا در سیستم‌هایی که حساسیتی در استفاده ندارند مثل HTPC ها یا سیستم‌هایی که برای تفریح استفاده می‌شوند و همچنین برای افرادی که می‌خواهند همش با سیستم آزمون خطا و تغییرات بدهند مناسب است. مصرف برق این پردازنده ها معمولاً تا 100 وات می‌رسد و مدل های دارای X تا 150 وات می رسد و در صورت استفاده از کارت گرافیک در کنار ان مثل core 2 quad نیازمند منبع تغذیه – PSU – مناسب هستید تا به سخت افزارهای کیس صدمه وارد نشود.

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Intel_Core-based_Xeon_microprocessors#Xeon_(UP/DP),_Dual_Core

در صورتی که می‌خواهید این مورد را انجام بدهید این راهنما موجود است که تا حدودی کمک کننده است برای موفقیت بیشتر.

https://www.delidded.com/lga-771-to-775-adapter/

آخرین نسل این سری پردازنده ها در سال 2008 عرضه شده حداقل عمر آن‌ها در زمان حاضر به بیش از 10 سال می رسد. گرچه تا به حال تعداد محدودی پردازنده مشکل دار به من خورده ولی باید به عمر آن‌ها مخصوصاً برای کسانی که می‌خواهند اورکلاک کنند توجه داشته باشند و این را هم لحاظ کنید که قبل از شما ممکن است افراد دیگر اورکلاک کرده و از عمر مفید آن کاسته باشند.

معمولاً خرابی پردازنده ها به صورت آنی نیست و در اکثر موارد به صورت خطاهای سیستمی، کرش کردن نرم‌افزار ها با خطاهای عجیب در زمان لود طولانی و کرش کردن سیستم، خطا هایی که در کارت گرافیک می‌آید و یا قطعات دیگر که با CPU مکالمات زیاد دارند و … رخ می دهد.

mainboard – برندهای مختلف، مدل های مختلف:

بر عکس زمان حاضر که تولید کنندگان CPU ها سازنده چیپ های مادربرد هستند و چیپ ها محدود است، در گذشته و در پلتفرم LGA 775 بجز شرکت اینتل که خودش چیپ های مختلفی عرضه کرده است، شرکت های SIS، VIA و حتی nvidia و ATI ( که در آینده با AMD ادغام شد) برای این پلتفرم پل شمالی و جنوبی ساختند و انواع و اقسام قابلیت‌ها را در آن قرار دادند. گرچه، مدل های خاص همه برندها و همچنین، مادربرد های دارای چیپ های SIS و VIA  سخت پیدا می‌شود و بیشتر مادربردهایی که در بازار به وفور عرضه و در آن زمان استقبال شده بود، به صورت دست دوم در بازار موجود است. در آینده هم اگر به روش‌های مختلف وارد شود بیشتر مدل هایی خواهد بود که در کشورهای اطراف ایران پر طرفدار بوده است.

نمونه ای از مادربردهای رده ارزان قیمت سوکت LGA775

 

اشاره کردن به همه انواع چیپ های مادربرد بسیار سختر از مدل های CPU است و تعدادی از سازندگان مادربرد که از زمان های قدیم هنوز موجود باشند که لیست قابل دسترس بگذارند کم است ولی به کمک موارد زیر می‌توانید تصویری از قابلیت‌های چیست ها و تکنولوژی هایی که ساپورت می‌کنند را بیابید.

لیست برای مادربرد های دارای چیپست شمالی اینتل

سری 8XX – به نوع سوکت دقت کنید چون بین دو نسل است:

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Intel_chipsets#Pentium_4_chipsets

سری 9XX:

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Intel_chipsets#9xx_chipsets_and_3/4_Series_chipsets

سری های 3 و 4:

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Intel_chipsets#Core_2_chipsets

لیست برای مادربردهای دارای چیپست nvidia:

توجه داشته باشید nvdia در آن زمان برای هر دو شرکت INTEL و AMD چیپ north bridge می زد.

https://en.wikipedia.org/wiki/Comparison_of_Nvidia_nForce_chipsets

لیست برای مادربردهای دارای چیپست VIA:

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_VIA_chipsets#Socket_423,_478_and_LGA_775

لیست برای مادربردهای دارای چیپست SIS:

https://en.wikipedia.org/wiki/Silicon_Integrated_Systems#Socket_478,_Socket_775

لیست برای مادربردهای دارای چیپست ATI:

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_ATI_chipsets#For_Intel_processors

البته موقع استفاده از مادربرد ها بهتر است از منابع باقی‌مانده در اینترنت از سازندگان مادربرد استفاده کنید که حداقل مشکلات در رابطه با سازگاری پردازنده ها و… را داشته باشید. در مواردی که بخواهید آخرین نسل core 2 ها را استفاده کنید، بعضی مادربرد ها نیاز به اپدیت bios دارند که معمولاً کسانی که به صورت انبوه قطعات دست دو می فروشند خودشان این کار را انجام می‌دهند ولی اگر خودتان به صورت دست دو، قطعات را جدا جدا جمع‌ اوری یا کیس قدیم را اپدیت کردید،  به این موضوع دقت داشته باشید.

در حالت پایه مادربرد هایی که از ddr3 پشتیبانی می‌کنند جدیدترین هستند و بعد از آن انواع نسل های مادربرد با چیست های مختلف در سال‌های مختلف عرضه شده است. از لحاظ بازدهی، اختلاف بین DDR2 و DDR3 بسیار محدود و در نرم افزارهای خاص وجود دارد. در مواردی پیش می‌آیند که چیپ های پل شمالی در رم های ddr3 محدودیت شناسایی رم دارند که باید در زمان خرید به آن توجه کرد. به عنوان مثال G41 محدودیت در شناسایی رم های 4 گیگابایت نسل جدید دارند و باید از رم های dual-rank memory modules که معمولاً رم های دارای دو سمت چپ هستند، در آن استفاده کرد. مورد دیگر، مورد میزان رم مورد پشتیبانی هر مادربرد توسط چیپ مورد استفاده بر روی مادربرد، تعداد اسلات های رم و نوع بایوس محدود می‌شود که باید به آن توجه کرد. در چیپ های مادربرد های high-end برای رم های DDR2 معمولاً 8 گیگ و برای رم های DDR3 حداکثر 16 گیگ می باشد

به علت اینکه پردازنده های سوکت LGA 775 هیچکدام دارای گرافیک مجتمع نبودند، بسیاری از مادربرد های مدل پایه و میان رده از این سری دارای گرافیک مجتمع در چیپ مادربرد هستند. البته بیشتر گرافیک های این مدل از رده خارج و دارای پشتیبانی بسیار محدود در directx 9 و در آخرین نسل ها directx 10 هستند که در ویندوز 8.1 اخرین نسل ها هنوز قابل استفاده ولی در ویندوز 10  بسیاری از آن‌ها دیگر پشتیبانی نشده و ویندوز، درایو generic display adapter را استفاده می‌کند که تمام بار تصویر روی CPU افتاده و باعث کندی سیستم می شود. پیشنهاد من در این حالت در صورتی است، که به عنوان روتر یا سیستم بک اپ یا storage استفاده می‌شود، می‌توانید بدون کارت گرافیک استفاده کنید، در غیر این صورت حتماً باید یک کارت گرافیک دارای پشتیبانی ویندوز 8 یا 10 ( نو یا دست دوم ، که البته همه معمولاً دست دوم روی این سیستم‌ها استفاده می کنند) باید استفاده کنید تا برای کارهای پایه، کیس قابل استفاده باشد.

بیشتر مادربردها اگر قابلیت‌های خاص نداشته باشند، درایور پایه چیپست ها پیش‌فرض در ویندوز 8 و 10 و لینوکس موجود هست و می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. البته در مواردی ( به عنوان مثال تعدادی از چیپ های نسل اول usb3.0 که در اخرین نسل ها وجود دارد) به درستی ممکن است کار نکند و یا در ویندوز شناسایی نشود.

البته الان فروش این مادربردها نسبت به پردازنده ها به خاطر خرابی زودتر نسبت پردازنده ها، محدود تر است.

معمولاً چند عامل باعث خرابی مادربرد ها می شود:

خرابی مدار ولتاژ VRM

معمولاً سریعترین بخشی که خراب می‌شود مدار تغییر ولتاژ مادربرد هست که وظیفه تبدیل ولتاژ 12 ولت به ولتاژ مورد نیاز cpu و بقیه بخش‌های مادربرد را به عهده دارد. معمولاً MOSFET ها و بعد از آن‌، خازن ها خراب می‌شوند. معمولاً این قطعات بسته به دمای کاری و مدت زمان استفاده و پیش‌بینی میزان دوام قطعه توسط سازنده، عمر های مختلفی دارند. معمولاً داشتن هیت سینک روی این بخش و وجود جریان هوا ( که تمام فن های استوک اینتل ایجاد می‌کند )، تأثیری زیادی در افزایش عمر کاری آن‌ها و بلعکس، اورکلاک کردن پردازنده ها و نبود تهویه مناسب بر روی این بخش باعث فشار بیشتر، افزایش حرارت، کاهش عمر این بخش و ناپایداری سیستم می شود. معمولا بخشی از مادربرد های پایه/ ارزان‌قیمت و میان رده بدون هیت سینک یا با هیت سینک های ضعیف عرضه می شوند.

البته این به خودی خود و به علت بازار هدفی که این مادربردها دارند و معمولاً استفاده از پردازنده های دارای TDP پایین و همچنین کولرهای پیش‌فرض همراه پردازنده ها که همواره، خروجی جریان هوا روی مادربرد قرار می‌گیرد مسائل کمتری ایجاد می کند. در کنار آن به علت آنکه این بخش در حالت عادی تحمل دماهای 90، 105 ، 120 و/یا حتی بیشتر را دارد باعث می‌شود که سازندگان در مدل های ارزان‌قیمت چندان هزینه ای نکنند ولی در زمان حاضر و با توجه به ارزان شدن بسیاری از پردازنده های پر مصرف و به علت استفاده از آن‌ها در این مادربردها( و اورکلاک کردن آن‌ها برای افزایش بازدهی)، این موضوع به شدت می‌تواند در میان مدت و طولانی مدت به این بخش فشار و صدمه بزند. مخصوصاً اگر بجای کولر پیش‌فرض اینتل، کولر های دارای فن نصب شده عمود بر مادربرد استفاده شود، دیگر جریان هوای چندانی بر روی این بخش نیست که باعث افزایش دما در این بخش می شود.

موضوع دیگر در این بخش، در رابطه با مدل هایی هستند که دارای هیت سینک هستند. خشک شدن و کاهش بازدهی انتقال حرارت thermal pad زیر هیت سینک، با‌ گذشت بیش از 10 سال و کارکرد در دمای بالا رخ می دهد. متأسفانه چک کردن ترمال پد ها به علت خشک شدن و شکنندگی آن‌ها به خراب شدن و نیاز به تعویض آن‌ها منجر میشه و حالت عادی اگر کسی هنوز از این مادربردها استفاده می‌کند بهتر است یکبار پد های زیر هیت سینک هارا تعویض کند.

و در آخر هم پاور های ضعیف، غیر استاندارد و بی کیفیت هم مورد دیگری است که می‌تواند به مدار تغذیه مادربرد صدمه بزند.

خرابی bios

خرابی بایوس مورد دیگری است که به دفعات من در اینترنت دیدم و یکبار هم برای من رخ داده بود.

متأسفانه اگر سیستم بوت نشود، تعویض بایوس نیازمند ابزار های خاص اتصال و ویرایش چیپ EEPROM بایوس و نرم افزارهای همراه ابزار است. در بعضی موارد هم نیاز می‌شود تا چیپ از مادربرد جدا شود که در بعضی مادربردها نیاز به ابزار جدا سازی و لحیم کاری است.

خرابی پل شمالی north bridge یا host bridge و پل جنوبی south bridge

در مواردی یکی از این دو چیپ هم دچار مشکل می‌شوند که برای پل شمالی بیشتر به پایدار نبودن سیستم در زمان استفاده از همه اسلات های رم یا لود زیاد روی این چیپ و خطا های عجیب غریب سخت افزاری و کرش کردن ویندوز و برای پل جنوبی، به قطع شدن ارتباط پورت های متصل به این چیپ در همان اول کار یا زیر بار خود را نشان می دهند.( البته اگر سیستم بتواند خودش را به صفحه بایوس برساند)

در مواردی این مشکلات به علت داغ شدن بیش از حد با وجود داشتن هیت سینک است که با تعویض خمیر حرارتی و/یا پد حرارتی می‌توان این مشکل را حل کرد.( در صورتی که هیت سینک بر روی این بخش هست، مثل هیت سینک VRM توصیه می‌کنم خمیر حرارتی و/یا پد آن را تعویض کنید.)

بقیه خرابی های برد هم وجود دارد که بخاطر فسفاته شدن، خستگی فلز در خود مادربرد و اتصالات و …. هم رخ می‌دهد، می‌توان اشاره کرد.

در رابطه با مادربرد و انتخاب آن ( اگر دست دو آن در دسترس باشد)، بیشتر قابلیت‌ها و پیش نیازهایی که مهم است در کنار کیفیت خود مادربرد و VRM ها و همچنین تعداد اسلات های رم و نوع رم مورد ساپورت ممکن است.

دو نسل RAM در یک پلتفرم

یکی از مباحثی که در رابطه با رم در سری مادربردهای socket LGA775 هست، پشتیبانی از DDR2 در بیشتر نسل ها و DDR3 در آخرین نسل های این سری است. از لحاظ بازدهی در آن زمان تفاوت زیادی دیده نمی شد( گرچه بیشتر بخاطر زمانبندی های موجود در رم های آن زمان مرتبط می دانستند.)

امروزه بیشتر قیمت و موجودی نوع ماژول های رم مهم است.

بیشتر رم هایی که من در بازار دیدم 256، 512 و 1024 مگابایتی به صورت دست دو موجود هست و در  نهایت 2048 مگابایتی هم می‌توان پیدا کرد. در رابطه با ظرفیت رم های ddr3 می‌توان رم های 512 و یک گیگ رو به صورت دست دو پیدا کرد و در کنار آن‌ها رم های 2، 4 و 8 گیگابایی موجود است.

متأسفانه اینکه هرکس چه میزان رم، نیاز دارد ارتباط مستقیمی به نوع استفاده و نرم افزارهایی که استفاده می‌کند و تنظیماتی که اعمال کرده دارد و حتی اگر دو نفر یک مجموعه نرم‌افزار را استفاده کنند، در صورت داشتن سطح دانش کامپیوتر متفاوت، حس، بازدهی و میزان مصرف رم متفاوتی می‌توانند داشته باشد.

کسانی را می‌شناسم که خیلی سریع رم را پر و سیستم را کند می‌کنند و باز هم رم نیاز دارند ( و برای من همیشه علامت سؤال هست که چطوری این کارو می کنند)، گروهی دیگر که نه زیاد مصرف می‌کنند و نه کم و به شکل‌هایی مصرف رمشون قابل قبول است و در سمت دیگر امسال من که با راهکار و مدیریت نرم‌افزارها، می‌توانیم برای کارهای سبک با 2 گیگ رم هم کار کنیم . بخاطر همین نیاز و نحوه استفاده، میزان رم را مشخص می کند.

معمولاً من مادربردهایی را که دارای چهار اسلات رم هستند برای خرید دست دو پیشنهاد می‌کنم که امکان اضافه کردن حداکثر رم ممکن فراهم شود. مادربرد های دارای دو اسلات رم شما را مجبور به استفاده از رم های پر ظرفیت تر که در موارد و زمان هایی گرانتر و کمتر موجود است می کنند. با توجه به واردات و عرضه مدل های ارزان قیمت که دارای دو اسلات هستند، بیشتر هم این مدل ها و رم های کم حجم تر در بازار دست دو معمولا موجود است.

در کنار این مورد به علت استفاده ترکیبی از چندین مدل رم، مسائل سازگاری و پایداری و بوت نشدن سیستم پیش می‌آید که نیاز به وقت و رم یدکی هست تا ترکیب مناسب برای هر مادربرد پیدا شود.( البته اگر رم دچار خرابی چیپ نشده باشد.)

I/O ها: انواع مدل ها

بخاطر عمر طولانی سوکت LGA 775 انواع پورت های ورودی خروجی بر روی مادربردها موجود است که البته بعضی از آن‌ها منسوخ شده‌اند ( مثل پورت IDE، eSATA ، FireWire و …) و بعضی از آن‌ها نسخه های جدید تری از آن‌ها آمده است ( مثل درگاه SATA ورژن 1 و 2 و/یا، PCI-E نسخه 1و 2 و … ) که در زمان خرید مادربرد به نیازها و پورت هایی که مادربرد در دسترس می‌گذارد باید توجه کرد.

البته در مواردی می‌توان با اضافه کردن کارت های تبدیل از نوع PCI یا PCI-E پورت های مورد نیاز را تأمین کرد ولی محدودیت‌های رابط PCI در نحوه ارتباط که در مواردی که دیتا به صورت استریم منتقل شود و/یا شکاف PCI-e که محدودیت‌های پهنای باند پل شمالی و جنوبی، باعث قطع و وصل شدن و خطاهای سیستمی می شود که بسته به نوع استفاده در مواردی رخ داده و نیاز به مدیریت اسلات های مورد استفاده دارد. من در استفاده خانگی به این مورد روی اسلات PCI و قطع شدن ارتباط روی پورت usb3 و کارت صدا در کنار هم و در سیستم صنعتی، در زمان استریم حجم زیاد دیتا از اسلات های مختلف pci-e و دریافت ارور شاهد بودم.

مورد دیگری که در رابطه با I/O ها شاهد بودم فسفاته شدن اتصالات و مشکلات ارتباطی هست. در مواردی که تصحیح خطا در نرم‌افزارها تعریف شده باشد معمولاً این مشکل خودش را نشان نمی‌دهد ( مثل بیشتر دستگاه‌های UBS ) و تا جایی که دیدم موارد خیلی معدودی برای کسی پیش آمده که این ارور ها را ببیند ( مخصوصاً در استفاده خانگی ) ولی در مواردی که دیتا استریم است یا از وسایلی که تصحیح ارور انجام نمی‌دهند استفاده کنید در موارد متعدد دیدم که خطاهای عجیب در زمان ارتباط پیش می اید.( مثل هنگی، فریز های گاه و بی گاه، خطاهای ارتباطی و نوشتن اطلاعات و ..) و اگر کابل هم قدیمی باشد این مورد بیشتر خود را نمایش می دهد. متأسفانه این هم جزو مواردی است که بستگی به نوع استفاده دارد و برای همه یکسان نیست.

مواردی هم برخورد داشته‌ام که به علت اتصالی و … پورت ها از کار افتاده و/یا باعث ایجاد خطاهای سیستمی و خراب شدن فایل‌ها می شود و نیازمند نصب کارت اضافی شده‌اند که این را هم باید در زمان خرید دست دوم توجه داشت.

محدودیت‌های نرم‌افزار در آینده

یکی از مسائلی که در پردازنده های سوکت LGA 775 وجود دارد پشتیبانی کردن از instructions دستورالعمل های نسل جهت پشتیبانی، استفاده در نرم‌افزار ها و افزایش بازدهی سیستم است.

متأسفانه در هیچ نسلی از پردازنده های سوکت LGA 775 پشتیبانی از AVX وجود ندارد و در صورتی که نرم افزاری به این instructions نیاز داشته باشد خطا می دهد. در مواردی هم که نرم‌افزار بدون آن کار کند ولی ساپورت آن را داشته باشد، پردازنده های جدید تر، کم مصرف تر و در ظاهر ضعیف تر نسل های جدید در مواردی به راحتی می‌توانند پردازنده های نسل قدیم را پشت سر بگذارند.

اپدیت ترین instructions که در این سوکت پشتیبانی می‌شود، SSE 4.1 است که در سری های 45 نانومتری استفاده می‌شود و بقیه مدل ها تا SSE3 را پشتیبانی می کنند.

در حال حاضر ویندوز 10 نیازمند SSE2 در کنار PAE، NX، CMPXCHG16B، PrefetchW و LAHF/SAHF هستند که در بیشتر پردازنده های این سوکت در حال حاضر ساپورت می‌شود. در مواردی البته گذارش از عدم تأیید در زمان نصب هم در بعضی مدل های مادربرد رخ داده است که اگر اپدیت بایوس داشته باشند می‌توان حل کرد( و در مواردی هم مشکلات شناسایی و نصب با وجود ساپورت رخ داده است). در کنار این موضوع عدم وجود داریو های اپدیت برای این سیستم عامل مسأله دیگری در بازدهی بهتر این سخت افزارها در ویندوز 10 در صورتی که درایوهای پیش‌فرض – generic – از قابلیت‌های سخت‌افزاری است که در مواردی باعث کاهش سرعت ویندوز هم می شود. استفاده از ویندوز 7 با توجه به اتمام عمر پشتیبانی و کاهش ساپورت نرم افزاری به مرور زمان به مرور خارج از انتخاب های سیستم عامل دارد می‌شود و برای استفاده طولانی مدت در صورتی که با این سیستم به اینترنت به وصل می‌شوید، بهتر است از ویندوز 8.1 استفاده کنید که جای دست بهتری از لحاظ پشتیبانی هم در بین نرم‌افزارها و هم در سخت افزارها فراهم می کند.

Firefox هم نمونه دیگری است که در حال حاضر حداقل نیازمند SSE2 هست.

https://support.mozilla.org/en-US/kb/your-hardware-no-longer-supported

موارد دیگری در کنار بازی‌ها هم وجود دارد که ممکن است نتوانید در این سیستم‌ها اجرا کرد.

مورد دیگر بازدهی و توان این پردازنده ها در برابر مصرف برق و تکنولوژی هایی که ساپورت می کنند، باعث می‌شود در موارد بسیار در مقابل نسل جدید پردازنده های رده ارزان‌قیمت ( در صورتی که ارزان عرضه شود) باعث می‌شود که خرید بقیه قطعات در مواردی هزینه بیشتری داشته باشد. ( از جمله منبع تغذیه مناسب و ایمن، در غیر این صورت انتظار صدای تق و بوی مواد سوخته را در طولانی مدت خواهید داشت.)

برای درک بهتر مطلب مواردی از نقل و بررسی را که در یوتوب برای بعضی مدل های core 2 qaud می‌گذارم تا دید بهتری نسبت به بازدهی آن‌ها در  مقابل محصولات جدید تر بدست بیارید.

 

https://www.youtube.com/watch?v=qxsOTb0-0BQ

https://www.youtube.com/watch?v=tHl9KW3kPBM

https://www.youtube.com/watch?v=2AMF1utPSHc

 

 

آیا ساخت و اسمبل کیس از اول با این پردازنده ها و مادربردهای سوکت LGA 775 منطقی است:

جواب به این سؤال از دید من خیر است. با توجه به مواردی که در قسمت‌های قبلی به آن اشاره کردم و همچنین عرضه نسل های جدید تر، قیمت، مسائل پشتیبانی در سیستم‌های قدیمی تر، مسائل فنی بخاطر عمر بیشتر آن‌ها و …. باعث میشه من به کسی به عنوان اولین سیستم خانگی ارزان‌قیمت که تازه می‌خواهند خرید کنند، این سیستم هارو پیشنهاد نکنم و بنظرم با توجه به جانشین شدن بسیاری از مادربرد های سوکت LGA 1155 و LGA 1150  با سخت افزارهای نسل جدید در بسیاری از کشورهای اطراف و افزایش موجودی مادربردهای این نسل ها و پردازنده های ارزان‌قیمت و کم مصرف core i3 این رده که دارای پشتیبانی instruction های جدید تر همچون AVX، داشتن گرافیک مجتمع جدیدتر در پردازنده این سیستم‌ها که دارای پشتیبانی بهتر در windows 10 است، مصرف برق کمتر (و در نتیجه استفاده از منبع تغذیه با توان کمتر و ارزان تر) و … انتخاب بهتری به عنوان سیستم‌های ارزان‌قیمت کم دردسر دست دوم بار اولی هستند و در کنار آن، در میان مدت هم به علت عرضه بیشتر پردازنده های Core i5 و Core i7، مسیر اپدیت بهتری نسبت به پردازنده های سوکت LGA775 دارند.

شاید در مواردی مثل آزمون و آزمایش روی سیستم و نجات سیستم خانه از دست کجکاوی های علاقه مندانش ( مثل امسال من که در زمان بچگی که این سیستم‌ها مرسوم بود، برای من سیستم pentium 2 تهیه کرد تا سیستم رو هر چند ماه خراب نکنم!)و یا مواردی که سیستم دوم با توان کم بتوان باهاش کار کرد، استفاده از سوکت LGA 775 را منطقی می‌کند و در موارد دیگر نظر من عدم جمع کردن کیس با قطعات این سوکت است.

آیا اپدیت کردن قطعات سوکت LGA 775 در صورتی که قبلاً قطعات کیس آن‌ها را داشتیم به صرفه است؟

جواب این سؤال باز بسته به نوع استفاده، حساسیت کار و … دارد.

شاید برای کسی که هنوز روی core 2 due هست و رم کم و هارد دیسک معمولی داشته باشد و کارهای سبک که حساس و عامل در‌آمد زایی شخص نیست، روی آن اجرا می کند، اپدیت کردن سیستم با هزینه کم، مثل تغییرپردازنده، افزایش رم و اضافه کردن SSD ( در کنار خرید منبع تغذیه بهتر اگر منبع تغذیه فعلی عمر زیادی کرده باشد) می‌تواند به صرفه باشد. در مواردی هم که کاربری آن به سیستمی که در سطح خانگی کارهای سبک انجام می‌دهد ( مثل تبدیل به روتر، HTPC و …) هم ممکن است در شرایطی منطقی کند. ولی اگر برنامه استفاده طولانی مدت و رشد استفاده، از سیستم فعلی LGA 775 را دارید، تبدیل هر چه سریعتر آن به نسل های جدیدتر به مراتب به صرفه تر و کم دردسر تر است.

جمع‌بندی

شرایط فعلی که تحریم، اقتصادی و اپیدمی برای همه ایجاد کرده تغییرات زیادی در برنامه ریزی ها برای کاهش هزینه و اولویت بندی ایجاد کرده است و امیدوارم این راهنما برای سوکت 775، در صورتی که کسی بخواهد، سیستم برای رفع نیازهای خودش تهیه یا به روز کند، بتواند تصویر و دیدی اولیه و بهتر را فراهم کند. گرچه محصولات این سوکت برای کارکرد تجاری، پردازش سنگین و نیمه حرفه ای دیگر منسوخ شده و اکثرا به صورت” اگر کار می کند تغییر و دست کاری نکنیم” استفاده می شود،  ولی با توجه به عمر زیاد این نسل و محدود تر شدن پشتیبانی سخت افزاری در طولانی مدت، بدون داشتن تجربه معمولا دردسر های استفاده از ان بیشتر خواهد شد.