آینده بدون دید

از آخرین مقاله من خیلی وقت است می‌گذرد و دلایل مختلفی باعث ننوشتن من شده است.

از عوامل دنیای واقعی که کم نیست و حتی من را تحت فشار گذاشت که روی زندگی عادی فوکوس کنم، تا موارد مجازی و محدودیت‌های شدیدی که بر ایرانی‌ بودن از هر دو سمت وارد می شود.

این وضعیت در کنار موارد دیگر و تغییر رفتار قشرهای مختلف در استفاده از وسایل کامپیوتری و تغییر بازار هدف بخاطر محدوده قیمت هایی که مردم تجهیزات الکتریکی می خرند، باعث شد بسیاری از محصولات دو سال گذشته که در محدوده میان قیمت قرار می‌گرفتند، به گروه‌های گران قیمت، و مواردی که قبلاً در بازار بسیار محدود و/یا در رده ارزان و پایه عرضه می‌شد، به محصولات میان رده منتقل بشود و در نتیجه ان، بازار هدف و تعریف نیاز بسیاری از کاربران را عوض کرده است به عبارت دیگر، در حالی که در دنیای خارج از ایران، قیمت این قطعات هیچ تغییر خاصی نداشت، به علت کاهش ارزش ریال، باعث افزایش هزینه‌های پرداختی ما شده است.

یک نمونه ساده، لپ تاپ های دارای تنها گرافیک مجتمع که تا قبل از خروج آمریکا از برجام به صورت محدود عرضه می‌شد ولی در حال حاضر در رده میان قیمت است.

بجز این مورد، با توجه به وضعیت اخیر در نوشتن مطالب توسط افراد دیگر، هر بحثی می‌تواند به راحتی به حاشیه برود و یک نظر می‌تواند به انواع و اقسام درگیری‌ها و دردسرها برسد.

در دو سال گذشته، مواردی از این دست کم نبوده و به کرات در شبکه‌های اجتماعی، اخبار آن منتشر می شود. و مواردی که در گذشته هیچ‌کس فکر نمی‌کرد حساسیتی ایجاد کند، تبدیل به مسائل ممنوعه، حساس و پر دردسر می‌شود و حتی اگر در گذشته بحث شده باشد تبدیل به عاملی برای تحت فشار قرار دادن در آینده می شود.

من این سایت را به عنوان تفریح و اشتراک برای تجربیاتم با سخت‌افزار و نرم‌افزار ساختم ( که در اصطلاح خارجی به آن hobby می گویند)، در حال حاضر بخاطر وضعیت به شکلی است که برنامه‌ریزی و ترسیم مسیر رو بسیار سخت و آینده رو غیر قابل پیش‌بینی کرده است و با این مسائل تقریباً با دیده شک بهش نگاه می کنم.

گرچه با وجود این وضعیت هنوز کسانی هستند که به صورت جسته و گریخته مقاله برای خودشون بنویسند ( و من به طور اتفاقی برای یک مطلب دیگر اینو پیدا کردم)

https://hadimp.ir/review/نقد–و–بررسی–ایرکولر–نوتوس-95-pwm/2019/

ولی با وجود این، برای ما ایرانی‌ها انجام اینکار ها به صورت مستقل بر عکس کسانی که خارج از مرز های ما هستند، به دلایل زیر به سختی می‌تواند در آمدی ایجاد کند.

– با توجه به وضعیت اقتصادی ایران، تمام مخاطبین ایرانی که از لحاظ اقتصادی، همیشه به صورتی سینوسی دارای یک دوره فشار شدید اقتصادی و یک دوره تلاش برای پایدار شدن وضعیت اقتصادی هستند، به سختی امکان خرج و حمایت از این‌گونه موارد را دارند و در 99 درصد موارد، در آمدی قابل بدست آوردن نیست. اگر هم اقبال از آدم بشود به سرعت تحت نظر قرار می گیریم

– بیشتر تکنولوژی ها، دستگاه‌ها، شرکت ها که در سخت‌افزار و نرم افزار مطرح هست، همه خارجی هستند و با توجه به جنگ اقتصادی/سرد همیشگی ما،همواره غیر مستقیم فعالیت می‌کنند یا چندان نمی‌خواهند در دید باشند( و البته رد حالات دیگر اگر مواردی که قبلاً محدودیتی اعمال نمی‌کردند، یک شبه تمام دسترسی ها را به نسبت کم یا زیاد محدود کردند) و از سمت دیگر، این موارد کم و بیش برای موارد وطنی هم رخ می‌دهد و عدم علاقه در دید بودن را ترجیح می‌دهند تا بتوانند بدون حاشیه دوام بیارند.

– معرفی و استقبال از هر چیزی به سرعت می‌تواند برای آن محصول، خدمات و/یا تفریح توسط گروه‌هایی که هیچ ارتباطی قبلش باهاش نداشتند مورد توجه قرار بده و شروع به حاشیه رفتن در بهترین حالت و مسدود/ محدود شدن آن می شود. ( موارد از این دست انقدر در موارد نرم افزاری، سخت افزاری و/یا سرگرمی هست که دیگر نیاز به مثال زدن ندارد و هرسال یک مورد مطرح و سپس محدود می شود.)

با این وضعیت و وقت کمتر من، چند راه بیشتر در ادامه نخواهم داشت:

– یا همچون گذشته به موارد نرم افزاری و سخت افزاری ادامه بدهم که البته مسائل خودش را دارد – از جمله به خاط وارداتی بودن تمام کالا ها و عوض شدن شرکت ها و محصولات وارد شده و عدم عرضه پایدار انها، مفید بودن مقالات را کاهش می دهد.

– گسترده و عمومی کردن مطالبم در محدوده های خارج از نرم‌افزار و سخت‌افزار که البته باعث می‌شود مطالبی کاملاً جدا از مطالب قبلی بنویسم و پیوستی مطالب مرتبط کمتر و فاصله مطالبی که در یک گروه قرار می‌گیرند بیشتر شود. این موارد همچنین باعث پراکنده شدن مخاطب اولیه که من دنبالش بودم و پراکنده شده مخاطب ها در دنبال کردن مطالب می شود.

– صبر کردن تا مشخص شدن وضعیت، البته این هم معلوم نیست چه شود و تقریباً می‌توان گفت در حال حاضر هم همین است.

– تعطیل کردن وبلاگ/وبسایت و انتقال مطالب به فروم های قدیمی با اکانت های خودم، چون این وبلاگ/ وبسایت هزینه نگهداری و وقت نیاز دارد که در حال حاضر چندان موجود نیست و با بدتر شدن اوضاع می‌تواند فشار بیشتر هم بیاورد، البته نقاط قوت و ضعف هم دارد که دیگر مطلب به راحتی برای خود آدم نیست و به سرعت کپی های بدون اشاره به نویسنده اصلی منتشر می‌شود. که از دید من جز پر کردن سایت‌ها با یک مطلب یکسان و کم ارزش کردن آن در کنار تأثیری منفی در جستجو ها به علت کپی های مختلف، وضعیت جالبی ایجاد نمی کند.

چی شد اینو نوشتم، نمی دونم … شاید بخاطر اینکه خواستم دیدی که در حال حاضر دارم رو نشان بدم که افراد دیگری خواستن شروع کنند بدانند این راه نسبت به خارجی ها به شدت پر مانع تر و محدود تر هست و بدون برنامه کسی نیاد در این مسیر و همه تخم مرغ هاشو نزاره در یک سبد تا بعداً به مشکل برخورد کند. در کنار آن حاشیه هایی که در محیط فعلی ما وجود دارد، بخاطر شرایط فعلی در کوتاه مدت بعید است رفع شود و نیاز به تغییرات ساختاری در خیلی موارد و حوزه ها وجود دارد تا وضعیتی مشابه بررسی و تحلیل گران افراد خارجی که در زبان های گشورهای دیگر فعالیت می کنند را شاهد باشیم.

امید چیز خوبی است ولی مسیری که در حال رفتن هستیم، هر چیزی را به ما نشان می‌دهد جز امید و خروج افرادی که می‌توانند تأثیر بگذارند هم این مورد را به خوبی نشان می‌دهد که مسیر انتهای ما اگر تاریک نباشد، بسیار ناشناخته است.