وقتی مروگرها SSD ها را به چالش می کشند

احتمالاً خیلی‌ها با دیدن تیتر این مقاله فکر می‌کنند یک طنز یا شوخی یا یک روش نرم افزاری برای تست کردن SSD است ولی داستانی که امروز می‌خواهم به شرحش بپردازم برای تمام کاربرانی که SSD دارند در حال رخ دادن است و بدون اینکه کسی متوجه بشه مرورگر حجم زیادی از داده را با SSD رد و بدل می‌کند و باعث کاهش بازدهی SSD با تعداد دفعات متعدد نوشتن می‌شود. ولی چگونه این اتفاق رخ می دهد؟


وقتی یک قابلیت عمومی می‌تواند مسأله ساز شود.

در حال حاضر مرورگر های مطرح موجود در بازار مثل کروم، فایرفکس و …. از چندین قابلیت جهت کش کردن - cache اطلاعات، پشتیبان گیری – backup - و… استفاده می‌کنند که باعث افزایش بازدهی مرورگر می شود.

از جمله این موارد حفظ اطلاعات در زمان پایان کار و بستن مرورگر و/یا کرش شدن مرورگر، امکان بازگردانی تمام پنجره ها و تب های فصل قبل که ما باز کردیم، تخلیه اطلاعاتی که کم استفاده می‌شود به هارد جهت کاهش حجم رم مثل کش و ….

این موارد در زمانی که از هارد دیسک یا HDD استفاده می‌کنید مشکلی ایجاد نمی کند.می پرسید چرا؟

هارد دیسک ها مسیر زیادی رو آمده‌اند و و از لحاظ استقامت و اعتماد در حفظ اطلاعات، به حد زیادی نسبت به گذشته رشد پیدا کرده و به عنوان یکی از قطعات پایدار در سیستم‌ها در آمده اند، همچنین تکنولوژی های جدیدی که بر روی هارد دیسک عرضه شده به بازدهی بیشتر آن‌ها در استفاده های طولانی مدت، خطا یابی سکتورها و بخش‌های خراب هارد و کمک به سیستم جهت استفاده بهتر از هارد کمک می کنند.

در سمت دیگر نه تنها مرورگرها بلکه بسیاری نرم‌افزارهای دیگر که سیستم‌های محافظت موقت اطلاعات یا نگهداری کننده اطلاعات ( به طور مثال office و …. ) از این قابلیت جهت حفظ اطلاعت موقت کاربران در صورت کرش شدن نرم‌افزار ، قطعی برق و …. استفاده می کنند. تمامی این‌گونه اطلاعات را بر روی هارد به صورت کپی های منظم در بازه های زمانی مختلف ریخته می شود تا به این وسیله ریسک کم کاری کاربران در پشتیبان گیری اطلاعات را تا جای ممکن کاهش و اعتماد پذیری نرم‌افزار در این رابطه افزایش دهند.

این وضعیت در حالتی که برای HDD ها ایجاد بد سکتور – bad sector - و بسیاری عوامل دیگر مهمتر از تعداد دفعات نوشتن است، این موارد است و اینگونه قابلیت‌های نرم افزاری مسأله ی چندانی برای هارد ایجاد نمی‌کند ولی در رابطه با SSD داستان به کل متفاوت می شود.

در SSD همچون فلش مموری ها به علت نوع طراحی آن‌، موردی به نام تعداد دفعات نوشتن وجود دارد که این موضوع، به علت نوع طراحی آن‌ها در زمینه ذخیره سازی اطلاعات است. SSD ها بر عکس HDD ها از صفحات مغناطیسی دوار جهت ذخیره سازی اطلاعات استفاده نمی‌کنند و به جای آن از الکترون که لایه‌های ایزوله شده قرار گرفته‌اند جهت ذخیره سازی اطلاعات استفاده می کنند. این لایحه جلوی فرار الکترون ها از جای خودشون را جلوگیری کرده و باعث حفظ اطلاعات می‌شوند.

در حالت خواندن، اطلاعات به کمک ترانزیستور هایی که اطرافشون هستن خوانده می‌شوند و از جای خودشون حرکت نمی‌کنند ولی برای نوشتن اطلاعات لازم است که الکترون از محل خود جابه جا شود که این کار با ایجاد ولتاژ انجام می‌شود و البته جابه جایی الکترون باعث تأثیر در لایه ایزوه شده و به مرور زمان خاصیت نگهداری و حفظ الکترون خود را از داده و باعث از دست رفتن اطلاعات می شود.( البته این اتفاق در مقایس زیاد باید انجام شود تا رخ دهد )

این به تعداد دفعات نوشتن را شرکت های سازنده SSD ها معمولاً بر اساس تعداد دفعات نوشتن روی هارد و/یا میزان اطلاعات نوشته شده بر روی ان - wear out - مشخص می‌ کنند. این مورد بر روی تمام مشخصات محصولات نوشته شده و همچنین بر اساس آن ضمانت می شود.

در حالت عادی احتمال اینکه کسی بتواند به این میزان دفعات برسد نسبت به اینکه دیگر قطعات SSD خراب شود کمتر است و حتی خود فریم ور – که بخش کنترل کننده نرم افزاری داخل خود SSD هست با بالانس کردن مکان های نوشتن این مورد رو بهبود می دهد.

در صورتی که شما سایز بزرگی از SSD یا فضای خالی زیادی داشته باشین نگران این مورد نباید باشین ولی وقتی سایز SSD شما کم و/یا بخش زیادی از SSD شما با اطلاعاتی که معمولاً تغییر نمی‌کند پر باشد ( مثل ویندوز ) این مورد کمی فرق می‌کند چون SSD مجبور است تنها در بخشی که اطلاعاتی وجود ندارد به دفعات بنویسد.

در نسل اول SSD ها که در سایز های کوچک ( زیر 64 گیگابایت ) عرضه شده بودند این مورد به شدت بر روی عمر SSD تأثیر می گذاشت و در کنار تعداد دفعات نوشتن کمتر ان نسل، متمرکز بودن نوشتن ها در یک بخش خواص از SSD باعث کاهش شدید عمر SSD ها می شد. ولی در حال حاضر با پیشرفت تکنولوژی و افزایش تعداد دفعات نوشتن در کنار افزایش حجم SSD ها در محدوده قیمت های بهتر این مورد کمتر خود را نشان می دهد. با این حال در صورتی که شما تنها یک SSD روی سیستم داشته باشین که مقدار بسیار زیادی از فضای آن پر شده ( معمولاً بیش از 70-80 درصد از سایز SSD) باشد و نرم افزارهایی که به دفعات روی هارد می‌نویسند را زیاد استفاده کنید این مورد می‌تواند باعث کاهش عمر SSD شود.

در طی بررسی هایی که سایت‌های مختلف انجام داده‌اند جهت جلوگیری از این مشکل، نرم افزارهایی که این‌گونه قابلیت‌ها را دارند باید به گونه‌ای تنظیم شوند که تعداد دفعات نوشتن بسته به درجه اهمیت اطلاعات و حساسیت به بازه زمانی آن‌ها بر روی SSD نوشته شود.

در حال حاضر مرورگر ها در صف اول این مورد قرار گرفته‌اند که نیازمند اصلاح نوشتن های زیاد هستند. این نوشتن ها با بررسی دقیق گروه servethehome، گاهی تا 10 گیگابایت نوشتن در ساعت و حتی بیشتر ( برای کسانی که دائم در وب هستند )هم می رسد. البته این مورد بسته به مورد ممکن است بین کاربران فرق کند و بستگی زیادی به میزان مصرف شما از مرورگر دارد.

معمولاً بیشترین مواردی که بر روی هارد نوشته می‌شود شامل بک اپ های آخرین صفحات مرورگر و همچنین کش ها می شود.

متأسفانه در زمان نوشتن این مطلب هنوز راهی برای تنظیم این مورد در chrome و IE وجود ندارد ولی در فایرفکس و مرورگرهای دارای هسته - core engine - مشترک، راه انجام این کار در ادامه شرح داده خواهد شد.

صفحه‌ها: 1 2